Helaas zijn er tal van redenen te noemen, waardoor papegaaien het in hun natuurlijke habitat niet goed doen. Denk aan het verdwijnen van hun leefomgeving zoals het kappen van bossen. Een verandering van klimaat, maar ook stropen en het bewust uitroeien van vogels omdat ze het gewas van de boer beschadigen. Daarentegen doen heel veel vogels het in de avicultuur (vogelhouderij) juist weer heel goed; van de meeste soorten weten we inmiddels hoe we volwassen papegaaien kunnen stimuleren om te gaan broeden, ook weten we hoe we vervolgens die jongen veilig op stok kunnen krijgen. Ergens is dit een goede zaak, want hierdoor zullen soorten blijven voortbestaan. Maar tegelijkertijd hoor je kwekers hetzelfde argument ook nog wel eens roepen als mensen vragen of het niet zielig is om vogels in kooien of volières te houden.
Als eerst zullen sommige kwekers zeggen dat deze dieren niet beter weten omdat ze in gevangenschap geboren zijn. Als tweede argument gebruikt men vaak dat soorten op deze manier zullen blijven bestaan en dus niet uitsterven in het wild. Ik heb dit zelf ook altijd op deze manier bekeken en ik ben het er ook nog steeds (deels) mee eens. Maar ik wil dit wel nuanceren, in veel situaties denk ik toch dat het beter kan en we veel meer moeten kijken naar een manier waarop een vogel echt een waardig bestaan kan leiden. Ik ben ervan overtuigd dat dit kan! Je kunt het moeilijk meetbaar maken maar met voldoende ruimte, soortgenoten of een gelijkwaardige partner, goede voeding, zonlicht en zo nu en dan nieuw speelgoed denk ik dat een papegaai het heel goed naar zijn zin kan hebben en misschien zelfs minder stress zal ervaren als zijn wilde soortgenoot. Ik ben ervan overtuigd dat wij onze collectie naar eer en geweten hebben ingericht met voorgaande punten in gedachten, maar toch bekruipt mij steeds meer het gevoel dat wij meer kunnen betekenen als het gaat om het behoud van soorten en het houden van kromsnavels om ons heen.
Puur om het feit dat ik zelf altijd riep dat soorten konden blijven bestaan, juist omdat ik ze kweekte, wil ik mijzelf meer in gaan zetten voor het behoud van soorten in het wild. En nu dan ook echt iets gaan betekenen, in plaats van het alleen maar te roepen. Het allerliefste zou ik dat doen door bijvoorbeeld jonge eigenkweek vogels weer uit te zetten in hun oorspronkelijke leefomgeving. Maar dit is vanuit Nederland (Europa) helemaal niet praktisch en kost onnodig veel geld. Gelukkig ben ik niet de enige met dit gevoel en loopt er vanuit Amerika een project om bepaalde soorten weer terug uit te zetten, ze hebben (bijna) alle middelen, kennis en energie om dit te doen. Het enige wat ontbreekt is geld. Persoonlijk haal ik zelf niet veel voldoening uit geld geven, maar het helpt wel daadwerkelijk om het behoud van soorten een stukje te helpen waarborgen.
De eerste organisatie die willen gaan helpen is die van Chris Biro en zijn team. Ik heb de Amerikaanse Chris in 2018 voor het eerst ontmoet tijdens een Freeflight Seminar en we zijn de daaropvolgende dagen samen in gesprek geraakt over dit onderwerp. Chris zijn organisatie is relatief klein, maar is er wel één die zoden aan de dijk zet. In het artikel over de Blauwgele Ara vertelde ik al over een project waar ze momenteel mee bezig zijn (2022). Er zijn inmiddels 5 jonge Blauwgele Ara’s die worden klaargestoomd voor een leven in hun oorspronkelijke leefomgeving!
Als er via donaties genoeg geld is binnen gekomen, dan wordt de zesde Blauwgele Ara gekocht. Wil je meer weten over dit project? Kijk dan even op hun website: https://www.birdrecoveryinternational.com/. Mocht je een donatie willen doen, maar lukt dat niet omdat je bijvoorbeeld geen PayPal hebt, stuur ons dan even een Whatsapp bericht op +31641361182 en dan helpen we u via ons eigen account.
Dit artikel wordt vervolgd; Chris is namelijk bezig met een project rondom de Zonparkiet, een vogel die het momenteel heel slecht doet in het wild…
